Βροχή

Όταν σ' αυτόν τον κόσμο κλαιν
στον κάτω
πέφτει μια βροχή
που ξεδιψά τη νύχτα.
Νοτίζοντας του χώματος
το αίμα
δακρυρροούσες
τρεκλίζουν μνήμες.
Φουσκώνουν ξάφνου
οι ποταμοί
μισοπνιγμένες ώρες.
Και τα μελλούμενα μιλούν
τη γλώσσα του νερού.
Αναθυμούνται οι καιροί
και οι νεκροί
τους ζωντανούς τους.
Κρυφογελά η αστραπή
που χρόνος δεν υπάρχει
το φως
σαστίζοντας.
Πάντα μου άρεσε
η βροχή.

Μου αρέσει! ·  · Προώθηση · Κοινοποιήστε