Ερινύες

Πάντοτε εκδικούνται 
οι Σεμνές.
Απρόοπτα, με ένα σέρβικο τραγούδι
λυγμικό, στο μετρό
μετεωρίζοντας τη σκέψη σου.
Προσοχή στο κενό.
Προσοχή στη νοσταλγία.
Προσοχή στην ευκολία
της επιλεκτικής αναμόχλευσης
του επώδυνου.
Αίφνης, με έναν ήλιο απλόχερο
που απωθεί τα σύννεφα
στην άκρη τ'ουρανού σου.
Να λυτρωθούν σκιές.
Να ζαλιστεί το φως
και να μαυρίσει,
κόντρα όταν κοιτάς
τις Ερινύες σου.